BAGUIO CITY, Filipijnen – In een stad waar mist de dag vertraagt en bergen ambitie temperen, was kunstenaar Edmon Fuerte niet van plan een nationaal symbool te ontwerpen. Hij deed mee aan een logowedstrijd, zegt hij, bijna terloops — iets wat hij als hobby deed. Op dat moment bevond hij zich in wat hij een periode van "stille herkalibratie" noemt, zowel persoonlijk als creatief.

Die stille daad zou al snel ver buiten Baguio reizen.

In december 2025 kondigden de regeringen van de Filipijnen en Japan aan dat Fuerte's ontwerp was geselecteerd als het officiële herdenkingslogo voor het Filipijns-Japanse Vriendschapsjaar 2026, dat 70 jaar normaliseringen van diplomatieke betrekkingen tussen de twee landen markeert. Het logo, gekozen uit inzendingen van over de hele wereld, zal dienen als het visuele symbool van een jaar durende viering onder het thema "De toekomst samen weven: Vrede, Welvaart, Mogelijkheden."

Een ontwerp gevormd door plaats

Voor Fuerte is plaats belangrijk. Gevestigd in Baguio City wordt zijn werk gevormd door het terrein en tempo. De bergen, de mist, de manier waarop licht langzaam verschuift gedurende de dag.

"De stad moedigt een langzamere, meer aandachtige manier van denken aan," zegt hij. Die aandacht zou centraal komen te staan in een logo dat niet gebouwd is op grootse beelden, maar op materialen en betekenissen die nauwkeurig kijken belonen.

Toen hij voor het eerst het thema tegenkwam, was het één woord dat zijn denken verankerde: weven. Daaruit kwam het beeld van draden. Verbonden, verweven, en bij elkaar gehouden door zowel spanning als harmonie.

Touwen die geschiedenis dragen

Het uiteindelijke logo put uit twee cultureel gewortelde materialen: Japanse shimenawa-touwen en Filipijnse abaca, ook bekend als Manilahennep.

Fuerte werd om vergelijkbare redenen tot beide aangetrokken. Shimenawa, in Japan gebruikt om heilige ruimtes te markeren, signaleert respect, bescherming en overgang. Abaca, diep verweven in de Filipijnse geschiedenis, wordt gevormd door arbeid en landschap, verbonden met weeftradities, handel en veerkracht.

"Het zijn bescheiden, handgemaakte materialen," legt Fuerte uit, "maar ze dragen betekenis die verder gaat dan hun fysieke vorm."

In het logo zijn deze touwen verweven, weergegeven in de kleuren van de vlaggen van beide landen, met daarin de Japanse zon en de Filipijnse zon en drie sterren. Het beeld suggereert geen dominantie of fusie, maar continuïteit. Twee strengen die hun identiteit behouden terwijl ze elkaar versterken.

Balanceren tussen symboliek en terughoudendheid

Het moeilijkste deel van het proces, zegt Fuerte, was beslissen hoe ver de referenties geabstraheerd konden worden zonder culturele integriteit te verliezen. Het ontwerp moest over grenzen en contexten heen spreken. Herkenbaar, maar niet letterlijk; symbolisch, maar niet zwaarwichtig.

Die terughoudendheid weerspiegelt Fuerte's bredere filosofie. Gevraagd om zijn artistieke praktijk in één zin te beschrijven, aarzelt hij niet: "Wees minimaal, en minder is meer."

Een stille mijlpaal

Fuerte was op kantoor toen de officiële e-mail binnenkwam, waarin hem werd meegedeeld dat zijn ontwerp was geselecteerd. De reactie was onmiddellijk. Opwinding, trots, ongeloof! Zijn logo was gekozen boven inzendingen van over de hele wereld.

De erkenning komt met tastbare beloningen, waaronder een retourvlucht in businessclass tussen Manilla en Tokio aangeboden door Japan Airlines. Maar voor Fuerte ligt het grotere gewicht elders.

"Ik voel me dankbaar en gezegend," zegt hij, wetende dat zijn werk niet alleen in de Filipijnen te zien zal zijn, maar ook in Japan, tijdens officiële evenementen gedurende 2026.

Gevraagd welk woord uit het thema het meest resoneert, wordt zijn antwoord persoonlijk. Welvaart, zegt hij, omdat hij uit een arm gezin komt, en hoopt dat welvaart op een dag niet alleen symbolisch zal zijn, maar geleefd.

Wat het logo hoopt te zeggen

Zelfs zonder het achtergrondverhaal te kennen, hoopt Fuerte dat het logo iets eenvoudigs en menselijks communiceert.

"Een gevoel van verbinding," zegt hij. "Iets stils, maar doelbewust."

Terugkijkend ziet hij het moment niet als een hoogtepunt, maar als een markering. Bewijs dat de waarden die hij heeft gecultiveerd ertoe doen: respect voor materiaal, gevoeligheid voor cultuur en aandacht voor het proces.

In een jaar dat bedoeld is om zeven decennia van diplomatieke banden te vieren, is het passend dat het gekozen symbool niet met spektakel arriveerde. Het kwam geduldig en doelbewust geweven door een kunstenaar die begrijpt dat de sterkste banden vaak de stilste zijn. – Rappler.com